ตอนที่ 12
นพนภาไม่ยอมแพ้เปิดคลิปมุนินทร์โอบกอดศรุตที่หน้าบ้านเมื่อวันก่อน วีกิจลอบยิ้มเพราะรู้ดีว่าภรรยาคนสวยไปหาวิทยากรหนุ่มจริงแต่ไม่มีอะไรเกินเลยอย่างที่อาสาวเข้าใจ
“สวมเขาให้ผมยังไงครับอา ก็เห็นอยู่ว่านินเซ คุณศรุตเขาก็ประคอง นี่อากำลังฟุ้งซ่านหาว่านินเล่นชู้กับทั้งอาภพกับทั้งคุณศรุต...กลับไปโหมดเดิมอีกแล้วนะครับ”
“ใช่! ที่คิดเหมือนเดิมเพราะเมียเธอกำลังทำลายฉัน แย่งคุณศรุตไปจากฉัน”
“อ้อ...อาหึงนินเรื่องคุณศรุตนี่เอง อาถึงได้เพ้อเจ้อได้ขนาดนี้”
“ฉันไม่ได้เพ้อเจ้อ ฉันเตือนเธอเพราะหวังดี”
“เก็บความหวังดีของอาไว้เถอะ ผมไม่ต้องการต่อไปนี้เลิกยุ่งกับชีวิตของผมกับนินได้แล้ว แล้วอาก็เลิกเสี้ยมยัยเด็กทัยให้มายั่วผมด้วย มันเป็นความคิดที่น่าทุเรศสิ้นดี”
วีกิจตอกด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว นพนภาหัวเสียแหวลั่น
“เตือนแล้วไม่ฟังก็โง่ต่อไปก็แล้วกัน แต่คิดดูดีๆนะ...ทำไมยัยทัยออกจากบ้านเธอแล้วยัยนินยังสร้างปัญหาให้เธอไม่หยุดหย่อน เห็นว่าตอนนี้มีอาการประสาทกำเริบไม่ใช่เหรอ...เห็นผียัยมุตตามาเข้าสิง ฉันว่ามันก็แค่ละครฉากใหญ่ให้เธอปวดหัวเล่น บอกแล้วนะ...ถ้าอยากรู้ความจริงทั้งหมดลองคุยกับยัยทัยแล้วเขาบนหัวเธอมันจะไม่งอกออกมา!”
ooooooo
ศรุตพยายามล้วงลูกรัชนก อยากให้เธอบอกเหตุผลที่ระรานคนอื่น แต่นอกจากจะไม่ยอมบอกรัชนกยังไม่รู้สึกผิดแถมมองทุกอย่างเป็นเรื่องสนุก
“อ้อ...คุณทำกับผู้คนเป็นเครื่องเล่นของคุณไม่รู้สึกผิดอะไรบ้างเหรอครับ”
“ไม่เลยค่ะ...บางคนนกแค่ชักใยนิดหน่อยพวกเขาก็พร้อมเข้าสู่ด้านมืด มันเป็นความเขลา ความโง่ของพวกเขาเอง แล้วเหยื่อบางประเภทที่ขาดสติยั้งคิดเกินเยียวยา ไม่ต้องมีผู้ล่าค่ะเพราะมันจะตกเป็นเหยื่อของตัวมันเอง!”